Leczenie Pacjentów ze skoliozą jest skomplikowanym tematem ze względu na dużą ilość parametrów badania postawy. Przeprowadzona terapia  korygująca łuk pierwotny deformacji skoliotycznej wpływa także na pozostałe elementy postawy takie jak łuki wyrównawcze, obręcz barkową i miedniczną. Częstą sytuacją w terapii skolioz dwułukowych jest także powstanie trzeciego łuku szyjno-piersiowego. Niektóre znane metody leczenia skolioz wykorzystują mechanizm kompensacji zmniejszając łuk pierwotny kosztem wtórnego, powodując jako efekt terapii jego powiększenie.

Zastosowanie parametrów sumujących w badaniu klinicznym Pacjenta daje możliwość analizy i oceny wpływu terapii na cały kręgosłup, a także zachowania się jednego łuku względem innych. Całościowa ocena postawy wiąże się z wprowadzeniem nowoczesnej diagnostyki, która zapobiegałaby sytuacjom, w których poprawa jednego z parametrów skoliozy powoduje pogorszenie innych.

Przemyślenia dotyczące efektywności leczenia skolioz nie tylko łuków pierwotnych, ale i wtórnych zmodyfikowały podejście standardowego modelu  usprawniania w leczeniu leczenia tej deformacji i odwróciły mechanizm kompensacji. Zasadna stała się kontrola łuku wtórnego poprzez wprowadzenie odpowiedniego sposobu postępowania, który bazuje na diagnostyce całej postawy. Zazwyczaj pojawiające się badania skuteczności różnych metod dotyczą oddzielnej oceny łuku pierwotnego i wtórnego, a rzadziej oceniają globalną, całościowa rotację tułowia odpowiadająca za reakcję całego kręgosłupa na terapię. Wprowadzenie parametrów sumujących nie jest jeszcze standardem postępowania diagnostycznego, ale światowe doniesienia dotyczące ich zastosowania pojawiają się coraz częściej i dowodzą stosowności ich wykorzystania w ocenie wpływu leczenia na deformację skoliotyczną.

Na bazie odwróconego mechanizmu kompensacji oraz zastosowania w badaniu klinicznym parametrów sumujących powstała koncepcja KTS^® – Kompensacyjna Terapii Skolioz. Jej twórca jest dr Sandra Trzcińska. Wyniki przeprowadzonych badan nad skutecznością wykorzystania koncepcji w leczeniu skolioz dwułukowych wykazały istotne zmniejszenia się zarówno  parametrów badania postawy łuku pierwotne jak i wtórnego. Poprawie uległ także parametr sumujący, który odpowiada za całościowa rotację kręgosłupa w skoliozie dwułukowej.