Skolioza dawniej znana, jako boczne skrzywienie kręgosłupa w rzeczywistości jest deformacją wielopłaszczyznową. Objawy skoliozy mogą być różne. Zauważalnymi symptomami są: boczne wygięcie kręgosłupa, rotacje kręgów ukazujące się w postaci garbu żebrowego i wału lędźwiowego oraz bardzo często zniesienie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa.

Prawidłowo ukształtowany kręgosłup dziecka posiada naturalne wygięcia w płaszczyźnie strzałkowej. W kolejności od góry są to: lordoza szyjna, kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa. W przypadku pojawienia się skoliozy te naturalne krzywizny zaczynają się powoli znosić ( zmniejszać). Dziecko staje się coraz bardziej płaskie, a kręgosłup skręca się i wygina do boku. Dlatego u dziecka ze skoliozą można zauważyć charakterystyczne asymetryczne zmiany takie jak: nierówność kątów talii, łopatek czy tez głowy. Zmiany zachodzą w całym ciele i obejmują nie tylko kręgosłup, ale także inne elementy narządu ruchu: (miednica i barki), stawy skroniowo-żuchwowe, skrócenie czynnościowe nóg, asymetria piersi.

Najczęstsza skolioza występującą u pacjentów jest skolioza idiopatyczna. Stanowi ona 80-90 % wszystkich rodzajów skolioz. Cechuje ją nieznana etiologia. Istnieje wiele teorii na temat jej powstawania, ale aktualnie nie stwierdzono jednoznacznej przyczyny.

Ze względu na trójpłaszczyznowe pochodzenie i nieznaną etiologię leczenie skolioz idiopatycznych jest bardzo skomplikowane. Polega ono głównie na odwracaniu mechanizmów deformujących kręgosłup i postawę dziecka. Dlatego tak ważne jest, aby nie ominąć żadnego z elementów programu diagnostyczno-leczniczego.

Postepowanie u dziecka ze skoliozą: