Leczenie skoliozy idiopatycznej jest bardzo skomplikowane ze względu na jej nieznaną etiologię oraz trójpłaszczyznowy charakter deformacji. Mimo panującemu przekonaniu, że skolioza to boczne wygięcie kręgosłupa jest to wielopłaszczyznowe zaburzenie całego ciała. Dlatego też terapia powinna obejmować nie tylko kręgosłup, ale także całą postawę. Istnieje wiele sposobów leczenia skolioz. Większość z nich jednak charakteryzuje się kompleksowością, trójwymiarowością i świadomością zarówno pacjenta jak i rodzica. Niezależnie jaka metoda zostanie wybrana bardzo ważne są elementy takie jak zaangażowanie pacjenta w terapię, systematyczność ćwiczeń, częstotliwość i motywacja, która musi pacjentowi wystarczyć czasem na wiele lat ciężkiej pracy nad swoim ciałem. Leczenie powinno mieć charakter ciągły, a nie skokowy. Od pacjenta ze skolioza oczekuje się zmiany stylu życia w kierunku dbałości o postawę, nabywania nowych prawidłowych nawyków odwracających mechanizm deformacji ciała. Terapia powinna wykonywana być około 3-5 razy w tygodniu i zawierać asymetryczne ćwiczenia trójwymiarowe dopasowane do indywidualnych możliwości dziecka oraz rodzaju deformacji.

Program terapii powinien zawierać odpowiednie elementy wynikające z wcześniej przeprowadzonej diagnostyki. Doświadczony fizjoterapeuta posiadający duży wachlarz technik i sposobów leczenia w indywidualny sposób powinien stworzyć program terapii dostosowany do możliwości dziecka. Ważne jest także dopasowanie terapii do aktualnych wyników badania postawy oraz jej weryfikacja.

Wiele skolioz progresuje wraz z wiekiem dziecka, dlatego ważnymi elementami są także: